Dit keer was ze te ver gevlucht. Ze had zijn roepen niet meer gehoord.
Haar tomeloze energie oogstte altijd veel bewondering bij de mensen om haar heen. “Hoe doe je dat toch allemaal” was een veelgehoorde opmerking. En oh wat was ze dan trots. Ja, zij kon dat wel. Aan iedereen wilde ze laten zien hoe sterk ze was. Maar waarom eigenlijk ? Dat was een vraag die ze zich sinds kort stelde. Nee, beter nog, die aan haar gesteld was. Een doodnormale vraag zou je denken. Toch, het feit dat er meteen tranen waren gekomen gaf wel aan dat er veel meer achter zat.
Ze voelde een constante rusteloosheid in haar lichaam. Wat ze al niet allemaal geprobeerd had om het te stillen: Cursussen, workshops, een volledige studie, muziek, sport, een carrièreswitch, een ander huis, nog meer muziek, weer een ander huis. Niets bleek genoeg. Het was als het koekiemonster. Ieder koekje dat ze hem toewierp verslond hij in razend tempo om meteen daarna te vragen om meer. Natuurlijk trok ze ook profijt uit deze onrust en het niet stil kunnen zitten. Ze kon meer activiteiten op een dag doen dan menig ander. Ze was niet snel moe te krijgen, haar energie leek onuitputtelijk.
Haar drang om te bewijzen dat ze het allemaal wel in haar eentje kon was onlangs ten val gekomen. Geconfronteerd met de gevolgen van een vlucht die dit keer te ver was geweest, was ze in elkaar gezakt. Opnieuw was hij er voor haar geweest. Hij had haar alleen maar in zijn armen genomen en getroost. Haar op die manier laten weten dat ze veilig bij hem was. Zo hadden ze daar samen gestaan. En het had verdomde goed gevoeld. Warm en vertrouwd. Ze had zijn stem weer gehoord. Hij die haar altijd wist te vinden. Een engelengeduld met haar had.
Dit keer was ze echt te ver gegaan. Ze besefte dat dit nooit meer mocht gebeuren, hij zou haar niet meer willen zoeken. Daarmee zou ze het dierbaarste in haar leven kwijtraken. Nu stond ze voor de moeilijke taak om antwoorden te vinden op vragen die haar al zo lang achtervolgden. Maar ze voelde dat ze er klaar voor was om de confrontatie aan te gaan. Ze zou zichzelf niet meer voorbij rennen. De eerste stappen dichterbij waren onlangs gezet. Het viel niet eens tegen wat ze zag.
10/7'09 Aedin
Abonneren op:
Posts (Atom)