Jan-Willem aaide zijn Aston Martin. Zijn meisje was klaar om geshowd te worden. Claire, met haar hoofddoekje om op de passagiersstoel, zou het plaatje compleet maken. Hij zou haar moeten paaien door een leuk restaurantje in het vooruitzicht te stellen, panisch als ze was voor al die rondvliegende insecten.
"Daniël, ik heb zo’n trek in frikadellen." Liefjes keek zijn vrouw hem aan.
Zevendertig weken zwanger was ze nu en ze dreef hem tot het uiterste met haar kuren.
Hij wiste zich het zweet van zijn hoofd. Het was bloedheet vandaag.
Ach, hij kon geen nee zeggen tegen zijn Chantalleke.
"Ik rij wel even naar Hapsnap want 't Huukske is dicht."
"Dan ga ik mee, dan kan ik ze alvast in de auto opeten."
"De nood is hoog, begrijp ik." Hij zei het quasi ernstig.
"Ik zou willen dat jij voor één dag zo’n vreetmonstertje in je buik had. Kom !" Ze waggelde naar buiten.
Zuchtend gooide Devon de frites in het vet. Hij werkte nu twee maanden in de frituur van zijn tante. Een kutbaan was het. Gelukkig zat zijn dienst er over vijf minuten op.
"Zegt u het maar", zei hij tegen de verhit uitziende man die net binnen was gekomen.
"Doe me vier, nee vijf frikadellen", zei deze.
Frikadellen hadden niet lang nodig, wist Devon, maar hij besefte ook wel dat twee minuten te kort waren. Wat kon het hem boeien. Hij overhandigde de bestelling, rekende af en liep tegelijkertijd met de frikadellenman de deur uit.
"Ik ben weg", riep hij zijn tante nog na.
"Wat een bekijks hebben we, hè liefje", Jan-Willem kneep in haar bovenbeen.
Met haar lippen stijf op elkaar geklemd knikte Claire.
Bah, de lucht zat vol met onweersbeestjes. Ze knoopte het sjaaltje nog wat strakker om haar hoofd en verwenste de auto.
Chantal griste de zak uit Daniëls handen.
"Kijk maar uit, ze komen net uit het vet", waarschuwde hij.
"Wolgens mij iss deuze nog bevrore", met volle mond uitte Chantal haar ongenoegen. Het weerhield haar er niet van de rest van de vette hap naar binnen te schrokken.
Jan-Willem trapte het gaspedaal wat dieper in. Het laatste stukje snelweg voordat ze bij Chez Jean waren. Nog even lekker scheuren.
"Ik voel me niet zo lekker."
Bezorgd keek Daniël zijn vrouw aan. "Het gaat toch niet beginnen liefje ?"
"Ik houd het niet meer." Chantal maakte kokhalzende bewegingen en spuwde haar maaginhoud uit het autoraam.
Met honderdtwintig kilometer per uur kletsten stukken frikadel tegen Claires gezicht.
"Kevers", krijste ze.
Door de schrik verloor Jan-Willem de controle over het stuur. De Aston tolde over de rijbaan en kwam tegen de vangrail tot stilstand.
"Een file van enkele uren, vandaag op de A73 bij Haps. De oorzaak was waarschijnlijk een frikadel", meldde Hart van Nederland die avond.
12/1'10 Aedin
Uitgelicht op Hyves in januari 2010
Geschreven voor de winteropdracht (Een kwestie van motiveren) van Het Fantasierijk
0 reacties:
Een reactie posten