“Dus dit is het ? Jij loopt zomaar de deur uit met je tas en finito. Ik zie je nooit meer ?” Ze wilde de wanhoop niet in haar stem laten door klinken maar besefte dat het al te laat was.
Hij stond daar maar in de gang met zijn weekendtas in zijn armen als was het zijn kostbaarste bezit.
Weekendtas die een weektas was geworden. Niet genoeg, nee het was niet genoeg geweest. De tas had altijd klaargestaan om in te pakken en weg te wezen.
“Ik heb je nooit enige toezegging gedaan”, zei hij zacht, zijn ogen naar de grond gericht.
“Nee Mark, dat heb je inderdaad niet.” Een traan rolde over haar wang. Ook dat nog.
"Maar... ik dacht... Voel jij dan niet wat ik voor jou voel? Verdomme Mark, ik hou van je.” Ze zocht oogcontact, wilde dat hij zou zeggen "ik ook van jou".
“Evi, ik… ik denk dat ik nu beter kan gaan.” Hij keek haar nog steeds niet aan.
“Ja, ga maar, vlucht maar. Ren maar zo hard als je kunt. Ga maar ergens anders je sex scoren. Want dat is het toch waar het je om te doen was Mark? Of niet? En nu je alle standjes met me hebt uitgeprobeerd ben je uitgekeken op je speeltje. Tijd voor een andere sloerie. Ze zal wel al op je wachten. Kun je je tas weer bij een ander station parkeren.”
“Godskolere Evi, je weet dat ik zo niet in elkaar zit.” Even had ze zijn aandacht, ja, nu wel.
“Dat dacht ik Mark, ja ik idioot heb jou vertrouwd. Je alles gegeven wat in me zat. Ik dacht dat je van me hield.” Ze zonk neer op de tegelvloer. De tranen waren niet meer tegen te houden. Ze kon het niet meer. Ze veegde met haar handpalm langs haar ogen. Zwarte strepen mascara tekenden zich af.
“Ga weg, ga godverdomme, de deur is open. Ga en kom nooit meer terug. Lul, klootzak”, zelfs schelden lukte niet meer. Als een vertraagde film zo voelde het. Een moeheid die haar lam legde.
De deur klikte in het slot.
“Waarom, waarom?” Een vraag die steeds opnieuw in lange uithalen uit het diepst van haar ziel leek te ontsnappen.
De stilte om haar heen was haast ondraaglijk. Haar voeten, ze voelden zo koud. Het bonken in haar hoofd werd steeds heftiger.
Leegte, overal was leegte.
Ze had alleen maar zijn liefde gewild.
Een lichaam in foetushouding bleef achter op de kille tegelvloer.
11/10'09 Aedin
Geïnspireerd door en geschreven voor Het Muziekverhaal naar aanleiding van deze song.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten