Uit haar rol gevallen , at 6.2.10, in Labels: korte verhalen, relatie, sensueel, wraak

Centimeter voor centimeter trok ze het nylon over haar linkerbeen. Haar handen voelden een beetje ruw. Ze moest uitkijken dat ze niet met een velletje in de panty bleef hangen en een ladder trok. Met één been gevangen in de panty hinkte ze naar de kast waar de handcrème lag. Ze gebruikte bijna twee tubes per week. Haar handen zaten teveel in het sop.

Hij vond het geldverknoeierij om een werkster in te huren. Ze had het wel eens voorgesteld. Hij had haar recht in haar gezicht uitgelachen: "En dan ga jij zeker met je luie kont op de bank hangen. Jij wilde toch zo’n groot huis. Nou, dan zorg jij ook maar dat het gepoetst wordt."
Maar zij had deze tempel nooit gewild. Alsof ze daar ooit inbreng in had gehad.

Ze stapte met haar rechtervoet in de kous. Haar roodgelakte teennagels piepten door het fijne stof heen. Het was een extra mooie; glanzend zwart met een pastillemotief.
Terwijl ze aan de panty trok, bewoog ze haar heupen beurtelings op en neer om de naad strakker aan te trekken. Niets zo vervelend als een lubberend kruis, zeker wanneer je geen slipje droeg.

O-benen had ze volgens hem.
"Erfenis van je moeder", zei hij dan, "net als je rimpelachtige huid."
Hij vond haar niet mooi, dat liet hij haar iedere dag wel even merken. Het ergste vond ze het als hij haar belachelijk maakte waar anderen bij waren. Dan wist ze zich geen houding te geven. Gisteren nog had ze een blik van schaamte gezien bij haar vriendin toen hij tegen haar zei: "Zie je nu hoe mooi zo’n kort rokje met laarzen staat als je zo’n lange slanke benen hebt als Edith. Maar ja, dat gaat bij jou nooit meer lukken."

Het zwart leren minirokje lag al klaar op het bed, de rode pumps stonden eronder. De pruik, sieraden, het jasje, alles lag binnen handbereik. Ze verkoos het om haar werkkleding thuis al aan te doen. Zo kon ze alle tijd nemen voor de transformatie. Ieder kledingstuk dat ze aantrok, ieder detail dat ze toevoegde liet haar zelfvertrouwen groeien.

Volgens hem was ze een labiel iemand en zo dom als het achtereind van een varken. Als ze er maar voor zorgde dat het eten klaarstond als hij thuiskwam en het huis schoon was. Op seksueel gebied verlangde hij helemaal niets van haar. Ze sliepen in aparte kamers. Ze had niet de indruk dat er een ander in het spel was. Vreemd genoeg was hij van haar afhankelijk. Hij had iemand nodig om tegenaan te schoppen. Dat was waar zij in het spel kwam. Ze hoefde het niet in haar hoofd te halen om ooit te bedanken voor die rol. Hij had er wel voor gezorgd dat hij een sterke troef in handen had waardoor ze geen scheiding durfde aan te vragen. Hij zou er alles aan doen om ervoor te zorgen dat ze haar zoon nooit meer te zien zou krijgen. Een risico dat ze niet wilde nemen.

Ze verheugde zich er op om straks nog even wat te kunnen bijkletsen met haar collega’s.
"Collega’s." Ze had niet verwacht dat het haar zo’n fijn gevoel zou geven om dat woord in de mond te nemen. Met zijn collega’s had ze nog nooit kennisgemaakt.
"Je zou alleen maar alles voor me verzieken met je domme opmerkingen", had hij tegen haar gezegd toen ze had gevraagd waarom ze nooit mee mocht naar feestjes van de zaak.
Hij had op zijn werk het beeld in het leven geroepen dat zij een zieke vrouw was.
"Och, in feite ben je dat toch ook", was zijn verklaring. Ze hoorde hem nog lachen toen hij dat zei.

Hij was een gewiekste man. Als advocaat werd hij gevreesd. De meeste van zijn zaken won hij. Soms, als hij in een goede bui was, sprak hij wel eens over zijn werk met haar. Het maakte hem niet uit wat zijn klanten uitgevreten hadden, als hij ze maar kon vrijpleiten.
"Het is net als een schaakspel schatje", zei hij dan.
"Je moet je tegenstander altijd een aantal stappen voor zijn. Verwacht het onverwachte. Wees op elke zet bedacht."
Maar meestal vertelde hij haar niets. Mensen die geen opleiding hadden genoten vond hij achterlijk, niet de moeite waard.
Als Brian wel eens mopperde over school was zijn advies: "Je wilt toch zeker niet dezelfde fout als je moeder maken en voor altijd zo stom blijven."

Ze bekeek zichzelf uitgebreid in de spiegel en schikte wat aan de beugelbh zodat er wat meer decolleté zichtbaar werd. Het Cleopatra kapsel gaf haar een harde, toch sexy uitstraling.
De wekkerradio gaf aan dat het 23:28 uur was. Het was tijd om naar haar werk te vertrekken. Wat begonnen was als het onderdeel van een zorgvuldig uitgedacht plannetje was langzamerhand een onmisbare uitlaatklep geworden. Ze werd gewaardeerd door de klanten en verstond haar vak. Ja, ze was er goed in.
Vandaag was een speciale dag. Ze had er lang op gewacht.

Geheel volgens de stijl van haar leermeester had ze enkele maanden geleden de netten al uitgezet. Brian had haar wegwijs gemaakt op de computer en uitgelegd hoe Hyves werkte. Na wat stoeien had ze ontdekt dat je ook een nepprofiel kon aanmaken.
Ze had niet lang hoeven zoeken. Je kon gewoon de naam van het bedrijf ingeven en zien wie er lid was. Zo was ze al snel in contact gekomen met Gwen, trainee bij het advocatenkantoor. Vier maanden was ze nu zijn hyvesvriendje en ze hadden al heel wat berichtjes gewisseld. Ze had zijn volledige vertrouwen wist ze. Hij vertelde haar alles. Toen ze hem het idee aan de hand had gedaan om het halfjaarlijkse mannenuitje van de zaak eens een hele andere invulling te geven was hij meteen enthousiast geweest.
"Mag het ook een beetje pikant zijn?", had ze hem gevraagd.
Natuurlijk had hij daar ja op geantwoord.
"Dan moet je echt eens naar Maison du Cleo gaan", had ze hem geadviseerd.

Ze knoopte haar trenchcoat, die tot haar knieën reikte, dicht en liep de trap af naar de inpandige garage. Zoals ze had verwacht was Erik door een taxi opgepikt. De Jaguar blonk haar tegemoet. Ze wierp een blik over haar schouder en keek naar het huis, waar zoveel van haar leven inzat. Het voelde haast alsof ze afscheid nam. Morgen zou ze opnieuw kennismaken. Dan zou alles anders zijn.

Haar dans, de striptease, ze had het met meer vuur en passie uitgevoerd dan ooit. Vooral de mannen op de eerste rij raakten niet uit gefloten. Ze hadden er steeds verhitter uitgezien, op één man na die lijkbleek bleef zien. Zelfs toen ze op zijn schoot was beland, haar borsten in zijn gezicht had geduwd en een lapdance ten beste had gegeven, was er geen kleur op zijn wangen gekomen.
In zijn oor had ze de sensuele woorden gefluisterd: "Schatje, lach eens in de camera, je speelt de hoofdrol in mijn film. Over een half uurtje is de première op Youtube."

6/2'10 Aedin
Geïnspireerd door de maanduitdaging "wraak" van CdlC